Metanogeny kontra plastikowe tworzywa sztuczne

Od lat siedemdziesiątych ubiegłego wieku wiadomo, że niektóre metanogeny (archeony) mogą rozkładać poliestyren. W ich przypadku proces rozkładania plastiku jest mało wydajny,bo wymaga środowiska beztlenowego. Rozkładanie za pomocą metanogenów nigdy nie zostało w związku z tym wdrożone na skalę przemysłową. Grupa naukowców ze Stanford University opublikowała na łamach Environmental Science and Technology badania, które uznano za dość zaskakujące. Wykazali oni, iż poliestyren może być produktem żywnościowym dla larwy popularnego chrząszcza, który przetwarza tą substancję na nieszkodliwe związki.

Ten chrząszcz to jest popularny mącznik młynarek. Jego larwy żywią się np. produktami zbożowymi, przez co jest powszechnie uważany za szkodnika. Chrząszcz ten żyje w gniazdach ptaków i pod korą drzew. Chrząszczami tymi żywią się na przykład jaszczurki, a także niektóre ryby, płazy oraz gady. Żyjątka te były karmione substancjami takimi jak styropian. Okazało się, że bakterie które żyją w jelitach tych małych chrząszczy potrafią wywołać biodegradowalność związków plastiku. Naukowcy byli zaskoczeni, że chrząszcze nie doświadczyły żadnych szkodliwych konsekwencji po spożyciu styropianu. Zastanawiano się czy jakieś inne zwierzęta też mogłyby spożywać tego typu substancje. Te wszystkie zabiegi są bardzo chwalebne, ale nic nie zastąpi zwykłej roztropności już na etapie konsumowania różnych dóbr, tak więc pamiętajmy o tym, aby starać się wyeliminować plastik z naszego życia. Sposobem na to mogą być ekologiczne opakowania na wynos, takie jak słomki ze słomy, naczynia z trzciny cukrowej, ekologiczne kubki oraz opakowania do zgrzewu. To może być nasz mały krok na drodze ochrony środowiska,w którym wszyscy żyjemy.